Vandaag ging ik langs bij Yogh, de eigenaar van het Utrechtse label Slapfunk, op zo ongeveer de meest awesome spot ever. Het Slapfunkse kantoor zit op de Plomptorengracht, temidden van allerlei drukpersen, HKU’ers, zeefdrukapparaten, plantjes die hangen en onbetaalde Spotify met van die irritante Duitse reclame ertussen. Het pand ademt creativiteit en wordt geleefd door open-minded mensen, het voelde er echt écht.Het is de binnen-geplaatse werkplek voor de creabea van Utrecht, maar wij gingen lekker buiten zitten. 31 graden gaat echt te fur om tussen vier muurtjes een goed gesprek te voeren, normaal doen en naar buiten met de spreekwoordelijke geit.

Yogh, tof dat ik langs kon komen. Leuk kantoor heb je hier man!

Ja, dit is echt een topplek. Het voorste gedeelte is een openbare ruimte en achterin zitten wij dan met nog wat bloggers. Het is een beetje een creatieve hotspot eigenlijk waar iedereen lekker z’n gang kan gaan. Er zijn bijvoorbeeld ook veel studenten van de HKU die hier komen voor school, of mensen die zelf een tasje willen drukken.

Ja ik zie het nu al inderdaad een beetje, de mensen dan. Maar vertel eens, hoe is Slapfunk begonnen?

Echt vanuit de kern is het voortgekomen. We proberen vernieuwend te zijn en hadden het gevoel dat Utrecht dat ook wel goed kon gebruiken, naast de bestaande technoscene die er al is. Eigenlijk zijn we klein begonnen, met een illegale die een beetje uit de hand liep. Toen ging het een beetje leven en dat was eigenlijk de kickstart die we nodig hadden.

En is het hard gegaan sindsdien?

Ja, we hebben een paar keer een showcase gedaan in Parijs, Berlijn en Manchester, wat allemaal heel tof was. Morgen wordt het ook kut weer, maar zit ik lekker in Berlijn voor een labelavond in een nieuwe club samen met de jongens van Letcher uit Manchester, niks te klagen zo. Ik vind Berlijn trouwens heel vooruitstrevend en probeer er vaak te zijn. Dit jaar was ik er al drie keer, en één keertje voor alleen pleasure. Het lastige is dat er bijna geen labels zijn die ook feesten organiseren zoals wij doen, dus het is lastiger een soortgelijk iets doen in Nederland.

Maar toch gaan jullie een labelnight doen in BASIS. Hoe is dat tot stand gekomen?

De laatste keer in Utrecht was in LUX, wat dus nu is vervangen door BASIS, en dat liep wel goed. Het was de releaseparty van onze eerste plaat, Raw 1, dat was denk ik zo’n drie jaar geleden, en toen kwamen die jongens naar me toe dat ze een nieuwe club gingen openen in Utrecht wat dus nu BASIS is. En het is dus wel grappig want nu, 3,5 jaar later, gaan we dus weer een releaseparty doen op dezelfde locatie. De cyclus is weer echt rond en het cirkeltje is gesloten zegmaar.

En wat verwacht je van deze editie?

Eigenlijk een hele feestelijke sfeer toch wel. Het wordt weer een releaseparty en dan is de vibe gewoon nét even iets anders, je hebt wat te vieren, iedereen is blij en er worden nieuwe dingen uitgebracht. Ik heb het er een tijdje terug ook met Jorn over gehad, en bij ons duurde het zo lang voordat die nieuwe plaat eindelijk is een keer in de planning werd opgenomen om uitgebracht te worden dat we er maar direct een releaseparty van maakten. En die jongens doen het heel goed, ik gun ze gewoon het allerbeste met die club en we gaan er wel echt een goeie avond neerzetten.

Nu was dit niet alleen een interview met Yogh maar natuurlijk ook met de hele familia van Slapfunk. Dit zijn uiteindelijk toch wel de gasten die jou de muzikale porno zonder poespas, of juist met passende poezen (iets met seks doet het altijd wel goed) gaan voorschotelen. Dus stelde we hen twee simpele vragen:

• – Wat moet volgens jou terug naar de basis?
• – Wat is je geheime talent waar niemand iets vanaf weet?